Każdy z Nas przynajmniej raz przeczytał instrukcję obsługi dołączoną do zakupionego modelu. Zawierają najczęściej specyfikację elementów, jak obchodzić się z modelem oraz informację o jego użytkowaniu i konserwacji. Dzisiaj pochylimy się nad ostatnią częścią.
 |
| BR406 z czterosystemowym zasilaniem |
Na "stół operacyjny" trafił model ICE3 firmy Trix (22650), a dokładniej elektryczny zespół trakcyjny wysokich prędkości - BR406. Wyprodukowany został w 1999 roku, w tym samym roku został zakupiony w Warszawie, w nieistniejącym już sklepie modelarskim. Model w 2014 roku trafił na licytację komorniczą, po której stałem się jego nowym właścicielem. Historia ta jest zapisana w karcie gwarancyjnej (!), co jest rzadkością, szczególnie po 16 latach.
Dlaczego akurat ICE? W instrukcji napisano, że po około 40 godzinach użytkowania należy dokonać przeglądu i konserwacji, ten czas już minął, więc zdecydowałem się dokładnie opisać procedurę na tym konkretnym przykładzie.
 |
| Stanowisko pracy |
Na początku trzeba oddzielić pudło od podwozia. Najczęściej mocowane jest na zatrzaski, tak jak w tym przypadku. Dobrym sposobem jest podważyć w kilku miejscach cienkimi patyczkami drewnianymi, najlepiej do tego celu użyć wykałaczek.
Warto dodać, że rozbieranie "od góry" w wielu wypadkach nie jest konieczne. Ja postanowiłem rozłożyć jednostkę napędową na czynniki pierwsze.
 |
| Należy uważać na sprężynki, lubią odskakiwać |
Na zdjęciu powyżej przedstawiłem jedną z pułapek, którą zastawili na Nas producenci. Kinematyka krótkiego sprzęgu utrzymywana jest na miejscu dzięki wytłoczce wnętrza wagonu. Podobne rozwiązania możemy znaleźć między innymi w modelach Fleischmann'a, gdzie elementem, który lubi się zgubić jest bardzo cienki drut, zastępujący sprężynę.
Gdy uporamy się z obudową oraz wnętrzem, możemy zdemontować wózki. W tym konkretnym modelu zamocowane zostały za pomocą okrągłych czopów, które na wcisk mocowane są w podwoziu. Ze względu na wytrzymałość materiału należy ostrożnie postępować, ponieważ po prawie 20 latach mógł skruszeć. Najczęściej takie rzeczy dzieją się przy modelach niskobudżetowych lub starej konstrukcji, gdzie jest bardzo niska lub nie występuje domieszka poliuretanowa. Wały napędowe odłączą się samoczynnie.
Teraz musimy przystąpić do demontażu dolnej klapy. Ten model został zaprojektowany, aby do tego celu nie trzeba było używać narzędzi. Wystarczy delikatnie podważyć miejsca, gdzie zatrzaskują się mocowania. Modele Roco w większości posiadają dwie śruby, które uwalniają klapy i mamy bezpośredni dostęp do podzespołów wewnątrz.
Poniżej przedstawiłem wszystkie elementy:
 |
| Wózek po odłączeniu od reszty wagonu |
 |
| Zdjęcie klapy |
 |
| Ostoja i klapa |
Standardowe modele posiadają zębatki wykonane z tworzywa sztucznego, które należy dokładnie sprawdzić, czy nie posiadają pęknięć lub uszczerbku w zębach. Jeśli dostrzegamy defekt należy wymienić ją na nową, producenci posiadają serwis części zamiennych. Bardzo ważne jest użycie odpowiedniego smaru. Nie należy przesadzać z ilością.
W moim przypadku widzimy wał, który sam w sobie posiada kilka elementów, m.in. ślimaki czy dyski.
 |
| Wał napędowy, widoczne wszystkie jego elementy składowe. |
Obręcze kół należy czyścić denaturatem lub specjalnymi środkami przeznaczonymi do tego celu. Zwróćmy uwagę w jakiej kolejności zdejmujemy osie. Niektóre wyposażone są w specjalne opaski antypoślizgowe, które należy kontrolować czy nie dochodzi do pękania lub co gorsza kruszenia się. Warto wspomnieć, że element ten jest bardzo podatny na wszelkiego rodzaju alkohole ( Denaturaty, rozpuszczalniki, wysokostężony izopropanol), które znacznie skracają ich żywotność.
 |
| Świeże opaski założone |
Warto pamiętać aby mieć go pod dostatkiem, gdy działamy przy modelach, nie tylko kolejowych. Skupienie i komfort pracy na dobrze zorganizowanym stanowisku to podstawa.
Już niedługo opiszę dokładnie jak wygląda makieta z pełnym Car-System'em, nad którą miałem okazję pracować przez ostatni miesiąc.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz